PYTANIE:
Wraz z moim mężem od początku naszej znajomości byliśmy emocjonalnie uzależnieni od rodziców, którzy kazali nam wziąć ślub. Czy mamy szansę na „rozwód kościelny„?
Uzależnienie od rodziców to okoliczność, która bardzo często pojawia się w procesach o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Uzależnienie od rodziców to osobowość zależna ?
Osobowość zależna to zaburzenie (ICD-10: F60.7, DSM-IV: 301.6), w którym istnieje przesadna potrzeba bycia pod opieką, prowadząca do zachowań nacechowanych uległością oraz strachem przed opuszczeniem. Bardzo często jest wiec to nazywane i definiowane jako uzależnienie od rodziców.
Osoby o cechach zależnych są zdolne do autentycznej empatii, na pierwszym planie stawiają dobro innych, są skore do pomocy, skłonne do współpracy. Mają raczej skromne i łagodne usposobienie, niewiele żądają dla siebie, szczerze cieszą się powodzeniem bliskich. W codzienności doszukują się jasnych stron i zawsze podkreślają zalety bliskich. To osoby żyjące niejako życiem innych i dla innych.
Niestety te zdrowe i przystosowawcze atrybuty w pewnych okolicznościach przekształcają się w cechy patologiczne. Tworzą one konstrukcję psychiczną oraz sposób wchodzenia w relacje, które nazywamy zaburzeniem osobowości o typie zależnym.
Objawy osobowości zależnej
Zależność jest naturalną potrzebą człowieka. Każdy potrzebuje akceptacji, empatii, wsparcia, czy potwierdzenia wartości ze strony innych osób. Każdy też inaczej obchodzi się z tymi potrzebami. Można się przed nimi bronić uciekając od relacji, bliskości czy przeżyć; można mieć trudności w uznaniu odrębności swojej i innych tworząc w ten sposób symbiotyczne lub toksyczne związki; czy można wreszcie przyjmować je jako coś normalnego i w mniejszym lub większym stopniu pozwalać sobie na zależność od bliskiej osoby.
Jak to bywa ze skrajnościami, także zbyt duża zależność może być problematyczna. Zwłaszcza wówczas jeśli prowadzi do ograniczenia samodzielności, nadmiernego polegania w życiu na opinii innych, ich obecności, wsparciu i opiece.
Osoba dotknięta tym problemem zdrowotnym charakteryzuje się unikaniem podejmowania ważnych decyzji dotyczących swojego życia, wykazuje chęć przekazania odpowiedzialności za nie swojemu otoczeniu. Towarzyszy temu ciągła obawa przed popełnieniem błędu i związana z nią bierność.
Zaburzenie osobowości zależnej objawia się też przywiązywaniem przesadnie dużej wagi do relacji interpersonalnych i chęcią podtrzymania ich często za wszelką cenę. Dotyczy to także rezygnacji z własnych pragnień i potrzeb, jeżeli kolidowałyby z potrzebami innych osób. W skrajnych wypadkach osoba dotknięta zaburzeniem jest w stanie tolerować poniżające traktowanie, a nawet przemoc fizyczną otoczenia.
Uzależnienie od rodziców i Osobowość zależna a stwierdzenie nieważności małżeństwa
Osobowość zależna może stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności małżeństwa w oparciu o kan. 1095 3˚ KPK, czyli niezdolność z przyczyn natury psychicznej do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich.
Uzyskanie „rozwodu kościelnego” będzie możliwe m.in. dopiero wówczas, gdy zostanie zebrany materiał dowodowy, na który składają się:
- zeznania stron, czyli oświadczenie Pani i męża, w których potwierdzicie Państwo swoje zaburzenie,
- zeznania świadków, czyli osób, które wskażą na fakt osobowości zależnej u Państwa,
- opinia biegłego psychologa, sporządzona czy to na podstawie akt sprawy, czy to na podstawie bezpośredniego badania Pani i męża, tak aby lepiej rozpoznać. Służy to lepszemu rozeznaniu Państwa stanu psychicznego.
Więcej na ten temat można przeczytać w artykule pt. „Mamisynek” jako przyczyna stwierdzenia nieważności małżeństwa
Loading...