21 Gru zdrada a stwierdzenie nieważności małżeństwa
ZDRADA A STWIERDZENIE NIEWAŻNOŚCI MAŁŻEŃSTWA
Bardzo często dostaję pytanie: czy zdrada jednego z małżonków jest powodem do stwierdzenia nieważności małżeństwa? Należy podkreślić, że sama zdrada nie jest podstawą do „rozwodu kościelnego”. Kodeks Prawa Kanonicznego nie reguluje przepisu, który wprost mówi o akcie niewierności jako osobnym tytule prawnym. Może on stanowić jedynie przesłankę „unieważnienia ślubu kościelnego” z kilku innych podstaw prawnych. W szczególności wykluczenia wierności małżeńskiej, czy choroby zwanej hiperseksualnością (hiperlibidemią).
WYKLUCZENIE WIERNOŚCI MAŁŻEŃSKIEJ
Jednym z istotnych przymiotów małżeństwa jest jego jedność, która wiąże się
z wiernością małżeńską. Jak należy interpretować ten przymiot? Jedność inaczej monogamia, a więc związek jednego mężczyzny z jedną kobietą. Wykluczenie dobra jedności/wierności miałoby miejsce, gdybyście Państwo zawierając małżeństwo ze sobą wykluczyli jednocześnie prawo do wyłączności seksualnej, zastrzegając sobie tym samym prawo do relacji intymnych z osobą trzecią, czyli do cudzołóstwa. Żeby mówić o wykluczeniu jedności/wierności jeden z małżonków musiałby wykluczyć ją już przed zawarciem związku małżeńskiego, a najpóźniej w chwili wypowiadania przysięgi małżeńskiej. Sprawy, które dotyczą wykluczeni powyższego przymiotu są prowadzone z tytułu symulacji częściowej, a więc z kanonu 1101 § 2.
HIPERSEKSUALNOŚĆ (HIPERLIBIDEMIA)
Kolejną przesłanką, która może stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności małżeństwa jest hiperseksualność. Jest to ciągła, wyniszczająca i uporczywa potrzeba uprawiania stosunków płciowych, przesłaniająca inne potrzeby człowieka. U kobiet nazywana nimfomanią, u mężczyzn – satyryzmem.
Hiperseksualność prawie nigdy nie jest samodzielnym, wyizolowanym objawem – najczęściej jest to element innych zaburzeń. Na przykład nerwicowych lub afektywnych – zwykle epizodu manii. Zjawisko nadmiernego pociągu płciowego towarzyszy jako objaw pewnym zaburzeniom neurologicznym (np. zespołowi Klüvera-Bucy’ego). Hiperlibidemia może być reakcją sytuacyjną (np. w kontaktach z określoną osobą). Diagnoza hiperseksualności zawsze zależy od oceny indywidualnej normy seksuologicznej.
Nadmierny popęd seksualny połączony z poszukiwaniem nowych partnerów
i podejmowanie współżycia w każdej, nawet niesprzyjającej temu okoliczności, bywa wyrazem zakłócenia kontroli impulsów. Często wiąże się z potrzebą przeżywania napięcia w sytuacjach skrajnego ryzyka. Często także z uporczywym, nieraz panicznym, dążeniem do uzyskania potwierdzenia własnej sprawności. Satysfakcja poprzez zdobywanie nowych partnerów jest wówczas związana raczej z sukcesem uwodzenia niż z powstaniem nowego, atrakcyjnego związku.
Sprawy, w których przesłanką do stwierdzenia nieważności małżeństwa jest hiperseksualność są prowadzone z kanonu 1095 n. 3, a więc z tytułu niezdolności do podjęcia, a tym samym wypełniania istotnych obowiązków małżeńskich. W procesach z tego tytułu niezbędny jest udział biegłego sądowego (psychologa, seksuologa), który dokona badania z małżonkami. Opinia tego eksperta ma dużą wartość dowodową.
Przeczytaj również wpis: Uzależnienie od seksu – powód do stwierdzenia nieważności małżeństwa.
DOWODZENIE WYKLUCZENIA WIERNOŚCI MAŁŻEŃSKIEJ I HIPERSEKSUALNOŚCI
Aby uzyskać „rozwód kościelny” należy koniecznie zebrać materiał dowodowy, na który składają się:
- zeznania stron, czyli np. oświadczenia stron, które potwierdzą akty niewierności przed i po ślubie,
- dokumenty, np. odpis historii choroby sporządzony przez szpital (w przypadku hiperseksualności). Możecie Państwo przedstawić równie zapiski pamiętników, listy, SMS-y, maile, bilingi rozmów z kobietami/mężczyznami, z którymi zostaliście Państwo zdradzeni (w przypadku wykluczenia dobra wierności),
- zeznania świadków, czyli osób, które wskażą na fakt uzależnienia stron od seksu,
- opinia biegłego psychologa, sporządzona czy to na podstawie akt sprawy, czy to na podstawie bezpośredniego badania stron.
Niezwykle istotnym elementem w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa jest prawidłowe ustalenie przedmiotu sporu, czyli ewentualnych przyczyn nieważności małżeństwa oraz zebranie materiału dowodowego, który potwierdzi powyższe przyczyny. W związku z tym, godnym polecenia jest kontakt z adwokatem kościelnym, który poprzez swoją wiedzę i doświadczenie pomoże Państwu w procesie.
Polecam również wpis o istotnych obowiązkach małżeńskich, które bardzo często są ważnym elementem procesów o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Mamy z nimi do czynienia szczególnie w przypadku kan. 1095 n3 KPK: Istotne obowiązki małżeńskie w świetle prawa kanonicznego
No Comments